Over de Community of Practice

Deze blog bevat een presentatie over de Community of Practice (CoP). Een CoP is een verzameling mensen die Ervaring delen.

Een engelse vertaling van het laatste plaatje waarin de productie- en verkoopcyclus in verband worden gebracht met vier soorten communities . Dit plaatje is gebaseerd op de verander-theorie Paths of Change van Will McWhinney. In dit plaatje zie je vier niveau’s van expansie van het individu (in het centrum) tot de vooruitdraaiende laag waarin kernen ronddraaien. De kern is gebaseerd op Interpersonal Theory.

Opvallend is dat de zuivere Community of Practice niet voorkomt. Dat komt omdat men Kennis (Theorie) en Ervaring (Praktijk) door elkaar haalt.

Een theorie is een versimpeling van de praktijk die op een zodanige wijze is geordend dat de praktijk uit de theorie ontstaat (“uitpakken,unfolding“).

Theorie is een compressie van de praktijk die een expansie van de theorie is.

Om beiden met elkaar in verband te houden kun je dit proces van Ademen het best Fractaal (“Zelfrefererend“) organiseren.

De verwarring ontstaat omdat men de theorie als “dwingende” ervaring ziet.

De Theorie is Foutloos. De gebruikers van de theorie maken fouten die worden veroorzaakt door Tekortkomingen bij de Gebruiker en niet in de theorie.

Doordat de gebruiker volgens de regels werkt en het mislukken van de regels door de gebruiker komt en niet door de regels wordt de theorie niet aangepast en worden de mislukkingen geaccepteerd totdat het Systeem zich volledig Volgens de Regels gedraagt.

Het idee dat de praktijk ondergeschikt is aan de theorie is ontstaan in de Verlichting, een periode die samenvalt met de 18de eeuw.

In die tijd werd de verbeelding (het creatieve) teruggebracht tot de Fantasie en werden de Emoties (die waarderen) gezien als een geestelijk probleem (“hysterie“). Het enige wat telde was de ratio die werd vertaald in logisch redeneren.

In de verlichting ontstond de Conduit metafoor, een model waarbij communicatie een proces is waarbij conduits (objecten, containers) worden uitgewisseld die door iedereen te begrijpen kennis bevatten. Wie deze kennis niet begreep werd als dom (“doof”) bestenpeld.Wie iets niet begreep luisterde niet goed. In die tijd geloofde men dat kennis ver boven de praktijk stond.

Dit in tegenstelling tot de toolmaker-metafoor waarin de mens zijn waarheid toont in zijn handelen (“The Truth of the Pudding is in the Eating“, (Miguel de Cervantes, Don Quixote (1615))).

Er zijn Vier uitspraken over Waarheid mogelijk:

(1) De Waarheid van een theorie is Objectief.

(2) De Waarheid van een theorie is gebaseerd op de Waarneming van dat wat gebeurt (een feit is een gebeurtenis (een geboorte)).

(3) De Waarheid van een theorie is een Mening, een waardering: “If we have Analyzed Judgment, we have solved the problem of Truth” (F.P. Ramsey, Fact and Propositions, 1927). Wat Belangrijke mensen vinden (zoals de Paus of een Hoogleraar) is waar.

(4) De Waarheid van een theorie is het gevolg van een persoonlijk Inzicht. Vaak het resultaat van een waarom-vraag. Wat ik geloof is waar.

De vier kijken op de waarheid  kunnen worden ondergebracht in een vierluik wat door Jung een Quaternio werd genoemd. Een Quaternio bestaat uit twee tegendelen en twee complementen.

Een Inzicht is het gevolg van een uitzicht, een waarneming die in een waargeving resulteert (Waar -> Weer, Beeld, Idee).

De Waarheid is Objectief (context-vrij) en Subjectief (wat anderen er van vinden, context-afhankelijk).

Ervaring is wat de mens al doende in de werkelijkheid als afwijking van zijn eigen theorie, zijn Verwachting (Overtuiging), meemaakt. Ervaring is een PersoonlijkeRreflectie op het persoonlijk handelen.

Een Community of Practice (CoP) lijkt erg veel op het Middeleeuwse Gilde met als groot verschil dat lokatie geen rol meer speelt zodat een Gilde niet meer bij een Stad hoeft te  horen maar in theorie wereldwijd kan opereren.

Door de enorme Schaal die nu optreedt is het vrijwel onmogelijk om een eenduidig definitie voor een gilde te formuleren waardoor er veel communities zijn die min of meer hetzelfde gebied betreffen.

Dit is voor een deel opgelost door de gildes om te zetten in Internationale Standaard/Beroeps Organisaties die zich bezig houden met het ontwikkelen van Normen. Normen zijn theorieen die door een groep mensen worden geaccepteerd.

De belangrijkste factor in een Gilde is het Delen van Fouten waardoor de Theorie van de Gezellen kan worden verbeterd. In de huidige tijd hebben mensen erg veel moeite met het delen van Fouten omdat Fouten maken wordt gezien als Falen.

De werkwijze om een eerste versie van een CoP op te zetten lijkt erg veel op het ontwikkelen van een Expert-Systeem, waarbij de Meesters en Gezellen de Experts zijn en de Fouten (Failures) door de leerlingen worden geleverd.

Aangezien iedereen een leerling is geweest kan iedereen een relatie leggen tussen een veelgemaakte fout en een oplossing van de fout.

In het algemeen maken mensen steeds weer dezelfde fouten als ze met een beroep beginnen behalve als de fout structureel in het ontwerp- en bouwproces is geadresseerd.

Op dit moment bestaan er miljoenen communities die kunnen worden getypeerd door de Menselijke Persoonlijkheid die een combinatie is van Kennis (Wikipedia), Ervaring (Praktijk), Relaties (Sociaal, Facebook) en Creatief (Inzicht, Interesse, Linkedin).

Een Gilde is een productie-systeem. In een product-systeem loopt de Cyclus rechtsom. Linksom gaat het om een consumptie-systeem. Beiden systemen houden elkaar in evenwicht bij het Hart (Communion/Wij).

Wat nu volgt zijn de sheets van de presentatie met toelichting in presentatievorm.

Het Nieuwe Gilde, de Community of Practice:

Persoonlijkheid

Leer Cyclus:

Het Oude Gilde:

Leren van Fouten:

Community of Practice:

Het laatste plaatje voor de samenvatting laat zien dat er twee manieren zijn om de cyclus te doorlopen n.l. met de klok en tegen de klok. De eerste is de productie-cyclus en de tweede is de consumptie-cyclus.

<

Leave a Reply